Magkaiba ngunit iisa
Ikaw lang ang mga ito wala ng iba
Araw ko’y ikaw, bumibigay buhay sinta
Mundo ko’y ikaw, sinasambit na mahal kita
Sa bawat minutong lumilipas
Hindi maisip na ika’y kukupas
Nang pagdating ng gabi, biglang humupa
Ang luha na matagal na palang tinahas
Kung noon ang mundo ko’y buong buo
Biglaang nasira’t naglaho
Hindi na lubusang kinaya ng puso
Ngunit sa huli, ikaw parin ang mahal ko
Kung noon ang araw ay maliwanag
Ngayo’y nandidilim at di makita’t matawag
Bakit nga ba tumigil noong nandyan na ang hapag
Wala ng magagawa kundi umiyak at kulubot sa lapag
Ikaw parin ang Mundo’t araw ko
Ni hindi pa lumilipas, kahit na gumuho
Ikaw parin ang pipiliin sa kabila ng sugpo
Ikaw at ikaw lang nag mahal ko
-CrisSon
No comments:
Post a Comment