"P"
"Paramdam"
Nakakamiss
ka na, wala ka man lang paramdam
Nakakaloka
na, yung pakiramdam ko sa bawat
oras na ako'y parang nasa kawalan
Daig ko
pa magulang na susundo sa estudyante nilang may hinihintay
Walang
kasiguraduhan kung magpaparamdam ka pa
o habang
buhay na lang bang mag-aabang pa.
Nabilang
ko na nga lahat ng tupa sa asul na ulap
Nag
roundtrip pa ko sa mrt habang nakasakay patuloy padin sa pag aantay
Di pa ko
nakuntento pati LRT ako'y sumakay.
Kulang na
lang din habang nag aahit bilangin ko ang buhoy ko sa aking kilay.
Inubos
ang mga kanta sa playlist ko malibang lang.
Balak ko
nga ring bilangin lahat ng numero ng pie sa kakaantay
wag lang
mainip at ako'y bumigay.
Kung
pwede ko nga lang puntahan ang bahay nyo,
Hanapin
ang address nyo sa google maps gagawin ko
Pati si
ways titignan ko ang daan panu bumyahe sa inyo
Kaso
naalala ko wala pala akong sasakyan
Masaklap
pa naalala ko nakalimutan ko din pa lang alamin kung saan kayo nakatira.
Paramdam
ka naman, baka sakaling lang.
Kahit di
ko makalampag ang bintana ng bahay nyo
o makatok
ang silid tulugan mo.
Matuklap
ang yero ninyo,
makapasok
lang akong parang magnanakaw sa bahay niyo,
Basta
alalahanin mo lang ako at papasukin mo lang
kahit
diyan sa isip mo.
Alam ko
namang wala akong pinanghahawakang susi sa bahay mo,
Paano pa
kaya sa buhay mo.
kaya alam
na alam kong wala rin naman akong karapatang
magdemand
sayong pansinin mo ako.
Pero ito
parin ako
Patuloy
sa paghoholdback ng feelings ko para sayo,
Umaasang
balang araw ay magustuhan mo din talaga ako
Lagi mo
na lang binabaliwala ang pagkamiss ko sayo,
Ano pa
bang bago? Ako nga mismo binabaliwala mo.
Tinatawanan
mo sa tuwing magmemensahe ako sayo ng "miss you".
Lagi na
lang "hahaha" ang sagot mo sa kahit anong pang topic ang iopen up ko
Di ka
interasado, samantalang ako heto at parang bangkay
Nilibing
noong panahon pa ng hapon kasi matagal ng patay na patay sayo.
Sa
sobrang pagkamiss ko
Di ko na
nga din napapansin ang mga bagay sa paligid ko
Lagi ng
lumalamig ang kape ko
Lumalagpas
sa jeep na dapat bababaan ko,
Mga araw
sa kalendaryo ay nalilito na din ako,
Minsan
tinatanong ko hinahanap mo din ba ko?
Sana
isang beses, makasagi ka ng baso
Baka
sakaling maalala mo, at sumagi naman ako sa diwa mo
Na walang
humpay na nababagot, nalulungkot.
Para
hindi narin lalamig ang kape ko sa tuwing magtitimpla ko para magising ang utak
kong kulubot na nagiging sabaw sa pangungulila sayo.
Di na
lalagpas sa jeep kung saan natutulala ako sa biyahe pabalik sa mga lugar kung
saan ninanamnaman ko ang mga alaalang iniwan mo at iniwan ako.
At para
di na rin malito sa mga araw sa kalendaryo kung saan nagbabaliktanaw ako sa mga
araw kung kailan tayo unang nagkatagpo at huling araw kung saan tayo nagtapos.
Baka
sakali lang naman, paramdam ka na oh..
Nakakamiss
ka na, wala ka man lang paramdam
Nakakaloka
na, yung pakiramdam ko sa bawat
oras na ako'y parang nasa kawalan
Daig ko
pa magulang na susundo sa estudyante nilang may hinihintay
Walang
kasiguraduhan kung magpaparamdam ka pa
o habang
buhay na lang bang mag-aabang pa.
Nabilang
ko na nga lahat ng tupa sa asul na ulap
Nag
roundtrip pa ko sa mrt habang nakasakay patuloy padin sa pag aantay
Di
pa ko nakuntento pati sa LRT
ako'y sumakay.
Kulang na
lang din habang nag aahit bilangin ko ang buhoy ko sa aking kilay.
Inubos
ang mga kanta sa playlist ko malibang lang.
Balak na
ring bilangin lahat ng numero ng pie sa kakaantay
wag lang
mainip at pasensya ko'y bumigay.
Kung
pwede ko nga lang puntahan ang bahay nyo,
Hanapin
ang address nyo sa google maps gagawin ko
Pati si
ways titignan ko ang daan panu bumyahe sa inyo
Kaso
naalala ko wala pala akong sasakyan
Masaklap
pa naalala ko nakalimutan ko din pa lang alamin kung saan kayo nakatira.
Paramdam
ka naman, baka sakaling lang.
Kahit di
ko makalampag ang bintana ng bahay nyo
o makatok
ang silid tulugan mo.
Matuklap
ang yero ninyo,
makapasok
lang akong parang magnanakaw sa bahay niyo,
Basta
alalahanin mo lang ako
At papasukin mo man lang kahit diyan sa isip mo.
Alam ko
namang wala akong pinanghahawakang susi ng bahay mo,
Paano pa
kaya sa buhay mo.
kaya alam
na alam kong wala rin naman akong karapatang magdemand
sayong
pansinin mo ako.
Pero sana
ay maisip mong heto parin ako
Patuloy
sa paghoholdback ng feelings ko para sayo,
Umaasang
balang araw ay magustuhan mo din talaga ako.
Lagi mo
na lang binabaliwala ang pagkamiss ko sayo,
Ano pa
bang bago? Ako nga mismo binabaliwala mo.
Tinatawanan
mo sa tuwing magmemensahe ako sayo ng "miss you".
Lagi na
lang "hahaha" ang sagot mo sa kahit anong pang topic ang iopen up ko
Di ka
interasado, samantalang ako heto at parang bangkay
Nilibing
noong panahon pa ng hapon kasi matagal ng patay na patay.
Sa
sobrang pagkamiss ko
Di ko na
nga din napapansin ang mga bagay sa paligid ko
Lagi ng
lumalamig ang kape ko
Lumalagpas
sa jeep na dapat bababaan ko,
Mga araw
sa kalendaryo ay nalilito na din ako,
Minsan
tinatanong ko na lang sa sarili ko
hinahanap
mo din ba ko?
Sana
isang beses, makasagi ka ng baso
Baka
sakaling maalala mo, at sumagi naman ako sa diwa mo
Na walang
humpay na nababagot at nalulungkot.
Para
hindi narin lalamig ang kape ko sa tuwing magtitimpla ko para magising ang utak
kong kulubot na nagiging sabaw sa pangungulila sayo.
Di na
lalagpas sa jeep kung saan natutulala ako sa biyahe pabalik sa mga lugar kung
saan ninanamnaman ko ang mga alaalang iniwan mo at iniwan ako.
At para
di na rin malito sa mga araw sa kalendaryo kung saan nagbabaliktanaw ako sa mga
araw kung kailan tayo unang nagkatagpo at huling araw kung saan tayo nagtapos.
Baka
sakali lang naman oh, paramdam
ka na oh..
No comments:
Post a Comment