Anong
hugis ba ang pintuang papasok sa mundo mo?
Dahil
hindi ko makuha ang tamang hugis papasok sayo
Parisukat
ba o bilog, pahaba ba o tatsulok?
Baka
sakaling kayang hulmahin ang sarili ko kahit pa tuldok
Ilang
beses na nga bang nangahas at sumubok
Ilang
beses na rin bang binago tumama lang ang mga sukat nito
Di parin
pala sasakto, ang sariling pinagpipilitan sa masikip mong mundo.
Masikip
nga ba ang mundo mo
O
sadyang ako lang ang di makapasok dito?
Mabuti
pa ang sardinas, kahit madami ay may konting espasyo
Samantalang
akong nag-iisa, di pa magawang magkasya sayo
Ano nga
ba?
Tanong
ko nga, ano ba ang tamang sukat?
O
kailangan kong baguhin ang katanungan, ano ba ang tamang sukatan?
Ilang
metro ba ang kailangan, ilang grado o sentimetro pa ba?
Kailangan
ko pa bang banggitin kung anong metriko talaga ang kinakailangan?
Sabihin
mo lang kung ano ang nararapat sa iyong pamantayan.
Alam ko
sa sarili ko na kahinaan ko ang matematika
Pero
kakayanin ko dahil ikaw ito, para sayo
Maunawaan
ko lang kung ano ba talaga ang takbo ng isip mo
Magbabalik-tanaw
ako ng geometriko
Kahit
alam kong di naman ako makakapagtapos sayo
Bibilangin
ko ang probabilidad na maging isa tayo
Pagdutugtungin
ko ang bawat tuldok at punto
Susukatin
ang eksaktong mga pagitan nito
Hahanapin
ko, ang ating tamang angulo
Masiguro
lang na magkakoneksyon tayo.
Kung
sakali mang di umubra ang pag-aaral ko ay maghahanda ako.
Tantyahin
ko ang lahat ng hahakbangin ng mga paa ko,
kung
ilang baitang, talampakan pa ba ang dapat tahakin papalapit sayo.
Mahulog
man ako ay alam ko ang eksaktong bilang pabalik sayo.
Paghahandaan
ko, na parang pagsusulit ang mga ito.
-Haponesang
Hilaw
No comments:
Post a Comment